çok uzaktaki bi dosta..
mezeli, rakılı, sofrada...
çok uzaklara şerefe...
geçmişimize.. yaşadıklarımıza..
anılar.. anılar..
geçiyomuş zaman..
unutmuyo ama insan..
hepsi herşey gitsede, bitti artık dense de olmuyo ki.
yaşanan her renk, duyulmuş onca sesle, atılmış kahkahalar..
ah ne çok aglamıştık ta..
ama en çok sen gidiyorum diyemez
ve giderken aglatmıştın..
evet şimdi gözyaşlarımdan çok,
senle öğrendiklerim var ama insan, günü gelince gene aglıyo.
ve unutmuyo.
ama hep güzellikler hatırlıyo..
bana da bi gel dedin sanki derinden yakınlarda.
sonra gelme kal orda dedin.
gene ara verdik görüşmelerimize..
ben şimdi buralara ikamet ediyorum..
sense heryere..
kanatlarından çıkan ışık sardı her bi yanımı ..
büyüttü içime düşen, tarifi olmayan o kocaman acıyı.
olmadı be yerinesi.
olmazmış olamazmış ta..
geriye neler kalmış neler..
özleme girmiyorum bile..
çok tutugum, arada çok doldugundan; kendini bırakmış gözyaşlarına, bıraktı kendini zaman.
güç aldım hep bizden çok uzaklara gitmiş gibi olan varlığından..
ışık bu ya, bize de yaktın bi mum
parlamak için güç bulduyorsun ya bize bu halinle bile.
özlüyorum be dost ..
bi ses duymak istio insan.
bi sarılmak, koklayıp öpmek.
sonra bakıp gene gülümsüyorum.
hayat böle ya .
gitmedigini hisetmekte sıcak.
acı veren o şey kadar sıcak.
Ve gerçek..
neki?
sen misin ben miyim şimdi?
etle kemikle nefesle mi
gerçek sanıomuşuz kendimizi.
söle bana ilham perilerimin en büyülüsü..
yanıma kondugunda, ben kendi gerçekleğimden seninkine akıorum.
hisettikçe içtenliğini gene gözyaşlarımla gülümsüyorum.
fotograflarda kalmadık sadece.
zihnimde kayıtlı olanlar bi sonraki hayatta da yeter bize.
yeterki gene gel hayatıma.
bu sefer uzun kalalım ..
yarım bırakmış olmayalım.
kalana çok kokuyo biliyomusun.
kalanlara başka bi acı basıomuş..
hiç gitmeyeninden.
seni seven herkese kendimle bolca o güzel ışıgından diliyorum.
unutmadım kuzum seni.
unutamamda.
sende unutma bu ruhu hep hatırla.
tüm yaşattıkların için sonsuz teşekür ve şükürlerimi yolluorum canım dostum sana.
kadehler doldu taştı
içimden içine kopanlar koptu.
meğer dogdugumuzda ölüp, öldüğümüzde; doğuyomuşuz.
ozaman sende mutluysan oralarda doğum gününe içiyorum.
Çünkü ölümün öle olmadığını biliyorum..
--
Melis Binay
